Czy Polska zapewnia odpowiednią opiekę medyczną osobom pozbawionym wolności?
Europejski Trybunał Praw Człowieka zakomunikował na początku lutego sprawę Gójski przeciwko Polsce. W swojej skardze do Trybunału skarżący podnosi, że administracja zakładu karnego, w którym przebywał, nie zapewniła mu właściwej opieki zdrowotnej.
Skarżący zarzuca brak swobodnego dostępu do czynności z zakresu higieny osobistej oraz potrzeb fizjologicznych w celi, w której przebywał, a także uniemożliwienie korzystania z zabiegów rehabilitacji, niezbędnych ze względu na jego schorzenia. Skarżący złożył zawiadomienie do prokuratury, która jednak odmówiła wszczęcia postępowania, sąd zaś oddalił jego zażalenie w tej sprawie.
Skarżący przebywał w zakładzie karnym od 2001 r. Jest sparaliżowany i twierdzi, że podczas pobytu w zakładzie karnym jego dolegliwości pogłębiły się. Na skutek tego niezbędne było zapewnienie mu odpowiednich środków higieny oraz akcesoriów medycznych, które, jak podnosi skarżący, były dostarczane mu zdecydowanie zbyt rzadko w stosunku do jego potrzeb.
Podczas wykonywania czynności higieny osobistej skarżący był zmuszony korzystać z pomocy współosadzonych. Skarżący twierdzi ponadto, że budynek zakładu karnego był nieprzystosowany do jego potrzeb, w tym do prawidłowego korzystania z wózka inwalidzkiego. W związku z tym skarżący podniósł naruszenie zakazu tortur oraz innego nieludzkiego traktowania (art. 3 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności).
„Jest to kolejna sprawa przeciwko Polsce, która dotyczy niewłaściwej opieki medycznej w zakładach karnych i aresztach śledczych. Skarga dotyka bardzo ważnego problemu, jakim jest zapewnienie odpowiednich warunków wykonywania kary wobec osób niepełnosprawnych” – mówi Maria Ejchart, ekspert Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.
18.02.2012