< Omówienie orzeczeń ETPCz

Orzeczenie w sprawie Đorđević przeciwko Chorwacji

Sprawa dotyczy braku ochrony osoby niepełnosprawnej przed napaściami grupy dzieci.

Dalibor Đorđević, chory psychicznie i niepełnosprawny fizycznie mieszkał ze swoją matką Radmiłą  Đorđević w bloku na parterze. Oboje twierdzili, że w okresie od lipca 2008 r. do lutego 2011 r. byli ciągle nękani  przez uczniów pobliskiej szkoły podstawowej, a władze nie zapewniły im odpowiedniej ochrony. W tym okresie doszło do szeregu incydentów. W różnych dziwnych porach dzieci dzwoniły do ich drzwi, opluwały Dalibora, biły i popychały, przypalały mu ręce papierosami, niszczyły balkon mieszkania, miotały obelgi. Dalibor był tym mocno przestraszony i rozdrażniony.

Matka skarżyła się wielokrotnie władzom, w tym służbom socjalnym i rzecznikowi ds. osób niepełnosprawnych. Dzwoniła wielokrotnie na policję domagając się pomocy. Po każdym incydencie policja przyjeżdżała na miejsce, czasami z opóźnieniem albo tylko po to, aby wezwać dzieci do rozejścia się i uciszenia się. Przesłuchano kilku uczniów i chociaż stwierdzono, że zachowywały się agresywnie, nie można było – ze względu na młody wiek – pociągnąć ich do odpowiedzialności karnej.

W skardze do Trybunału skarżący zarzucili, że władze państwowe nie zapewniły im odpowiedniej ochrony przed przed nękaniem przez małe dzieci z sąsiedztwa. Powołali się na art.2, 3 i 8 Konwencji.