< Omówienie orzeczeń ETPCz

Orzeczenie w sprawie Fabris przeciwko Francji

Sprawa dotyczy zanegowania praw spadkowych dziecka pozamałżeńskiego.

Matka Henry’ego Fabrisa w okresie jego poczęcia była żoną M., z którym miała dwoje dzieci. W 1970 r. państwo M. podpisali akt podziału majątku między żyjącymi (instrument prawny podziału własności za życia między wszystkich spadkobierców) dzieląc własność między dwoje prawowitych dzieci. Pan M. zmarł w 1981 r., a pani M. w 1994 r.

W 1983 r. Fabris, który miał wtedy 40 lat, został uznany sądownie za nieślubne dziecko pani M. Po śmierci matki w 1994 r. starał się o uchylenie aktu podziału domagając się zastrzeżonej części majątku równej przysługującej innym obdarowanym, a więc prawowitym dzieciom jego matki.

W wyniku wszczętego postępowania francuski sąd kasacyjny uznał, że Fabris nie mógł skorzystać z zasady przyznawania dzieciom pozamałżeńskim identycznych praw spadkowych do tych posiadanych przez prawowite dzieci.

W skardze do Trybunału Fabris zarzucił, że nie mógł korzystać z praw spadkowych (art. 14 zakaz dyskryminacji) w połączeniu z art. 1 Protokołu nr 1 (ochrona własności) i art. 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego).