Orzeczenie w sprawie Gas i Dubois przeciwko Francji
Sprawa dotyczy odmowy przez sądy zgody na zwykłą adopcję przez kobietę dziecka jej życiowej partnerki.
Valérie Gas i Nathalie Dubois żyły ze sobą razem jako para od 1989 r. We wrześniu 2000 r. Nathalie Dubois urodziła we Francji córkę A., poczętą w Belgii w drodze medycznie wspomaganego zapłodnienia spermą anonimowego dawcy. Zgodnie z prawem belgijskim dziecko nie ma ustalonej więzi rodzicielskiej z ojcem.
Dziewczynka mieszkała od urodzenia we wspólnym domu skarżących. W kwietniu 2002 r. panie Gas i Dubois zawarły umowę o partnerstwie cywilnym. W marcu 2006 r. pani Gas wystąpiła do sądu w Nanterre o zgodę na zwykłą adopcję córki jej partnerki, na co pani Dubois wyraziła zgodę przed notariuszem. W lipcu 2006r. sąd stwierdził, że wymagania ustawowe adopcji zostały spełnione, a panie Gas i Dubois były aktywnie i wspólnie zaangażowane w wychowanie, opiekę nad dzieckiem i wykazywały do niego stosunek uczuciowy. Odmówił jednak zgody, bo adopcja miałaby konsekwencje prawne sprzeczne z intencjami skarżących i najlepszymi interesami dziecka. Podobne stanowisko zajął w drugiej instancji Sąd Apelacyjny w Wersalu, który uważał, że jeśli skarżące – w ich sytuacji – nie mogły dzielić władzy rodzicielskiej, co jest możliwe w przypadku adopcji przez małżonka dziecka biologicznej matki lub ojca, w rezultacie wnioskowanej adopcji pani Dubois zostałaby pozbawiona wszelkich praw w stosunku do swego dziecka.
W skardze do Trybunału obie panie zarzuciły, że odmowa zgody na adopcję przez panią Gas dziecka pani Dubois oznaczała dyskryminujące naruszenie ich prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego (art.14 w połączeniu z art.8 Konwencji).
11.06.2012