< Omówienie orzeczeń ETPCz

Orzeczenie w sprawie Przemyk przeciwko Polsce

Skarżącym był Leopold Przemyk z Warszawy. Sprawa dotyczyła postępowania karnego wszczętego przeciwko grupie policjantów, którzy zostali uniewinnieni w 1984 r. od zarzutu śmiertelnego pobicia w 1983 r. jego syna Grzegorza. W 1990 r. proces został wznowiony. W maju 2008 r. jeden z policjantów został skazany za pobicie, ale sąd odwoławczy w grudniu 2009 r. uchylił ten wyrok i umorzył postępowanie uznając, że ściganie za przestępstwo będące przedmiotem oskarżenia uległo przedawnieniu w 2005 r.  Wyrok ten został utrzymany przez Sąd Najwyższy w lipcu 2010 r.

W skardze do Trybunału Leopold Przemyk zarzucił, że władze nie przeprowadziły skutecznego śledztwa w celu ustalenia odpowiedzialności za śmierć jego syna.

Trybunał uznał, że w sytuacji, gdy zwrot sprawy do ponownego rozpatrzenia zwykle następuje w rezultacie błędów popełnionych przez sądy niższej instancji, powtarzalność takich orzeczeń w tym samym postępowaniu wskazuje na poważne braki w działaniu systemu sądowego.