Różnicowanie uprawnień funkcjonariuszy w służbach mundurowych – pismo do Prezes Rady Ministrów

Przepisy regulujące konsekwencje prowadzenia postępowań karnych wobec  funkcjonariuszy służb mundurowych nie są jednolite. Pomimo pozornych podobieństw przepisy w odniesieniu do funkcjonariuszy różnych służb różnią się np. konsekwencjami wszczęcia  postępowania lub zastosowania tymczasowego aresztowania. HFPC apeluje do Prezes Rady Ministrów o podjęcie prac dążących do doprecyzowania tych różnic.

Przede wszystkim obowiązujące regulacje różnicują podstawy zawieszania w czynnościach funkcjonariuszy, przeciwko którym wszczęto postępowanie karne.

„Dla przykładu, w Służbie Więziennej obligatoryjną przesłanką zawieszenia w czynnościach jest zastosowanie tymczasowego aresztowania wobec funkcjonariusza, podczas gdy w Policji wystarcza samo wszczęcie postępowania karnego o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego”  – mówi Katarzyna Wiśniewska, prawniczka HFPC.

Typowym skutkiem zawieszenia w czynnościach jest wstrzymanie wypłaty połowy uposażenia oraz obligatoryjnych podwyżek w tym czasie przyznanych. Jednak i tu występuje różnicowanie, w zakresie tego, czy po zakończonym umorzeniem lub uniewinnieniem postępowaniu karnym, funkcjonariusz odzyska prawo do zawieszonego wynagrodzenia i podwyżek.

„Ustawy policyjne, wprowadzają odmienne regulacje z uwagi na takie przesłanki jak zastosowane tymczasowego aresztowania, moment zakończenia postępowania karnego czy też przyczyna umorzenia postępowania” – dodaje Katarzyna Wiśniewska.

Wreszcie w służbach mundurowych odmiennie ukształtowane są terminy do wznowienia postępowania dyscyplinarnego. Przed Trybunałem Konstytucyjnym toczy się postępowanie ze skargi konstytucyjnej K.W. na przepis art. 135r ust. 5 ustawy o Policji, który ogranicza do 5 lat od dnia wydania orzeczenia dyscyplinarnego możliwość wznawiania postępowań w Policji (sygn. SK 18/14).

„Różnice w poszczególnych ustawach mogą zaskakiwać z uwagi na duże podobieństwa w zakresie wymagań stawianych kandydatom do służb. Wydaje się, że odmienne traktowanie jest wynikiem tego, że poszczególne regulacje były uchwalane w różnym okresie” – wskazuje adwokat Artur Pietryka, prawnik w Programie Spraw Precedensowych HFPC.

Wystąpienie dostępne jest tutaj.