
Śmierć w izbie wytrzeźwień w Lublinie – interwencja HFPC
♦ Helsińska Fundacja Praw Człowieka skierowała do Prokuratury Rejonowej Lublin-Północ w Lublinie pismo ws. śmierci 37-letniego mężczyzny, który zmarł w Izbie Wytrzeźwień w Lublinie.
♦ Do zdarzenia doszło 27 lipca br. Po dopełnieniu wszystkich formalności, mężczyzna został przyjęty na oddział. Przed godz. 7.00 znaleziono go martwego.
♦ Fundacja zwróciła się do prokuratury z prośbą o informacje na temat wyników toczącego się w sprawie postępowania.
Z doniesień medialnych wynika, że w piątek 26 lipca br. około godziny 15.30 lubelska policja otrzymała zgłoszenie o zakłóceniach porządku na jednym z miejskich placów. Kiedy funkcjonariusze dotarli na miejsce, zastali trzech mężczyzn. Jeden z nich, 37-letni Grzegorz, spał na ławce. Mężczyzna miał na ustach ślady wymiocin i zaschniętą krew. Kiedy już udało się go dobudzić, policjanci stwierdzili, że kontakt z nim jest utrudniony – mężczyzna miał problemy z utrzymaniem równowagi oraz mówił bełkotliwie. W związku z jego stanem zdecydowano o przetransportowaniu mężczyzny na izbę wytrzeźwień.
Z informacji prasowych wynika, że po przewiezieniu mężczyzna został przebadany przez lekarza dyżurującego, który stwierdził, że jego życiu nic nie zagraża i nie ma przeszkód, aby przyjąć go do izby wytrzeźwień. W czasie badania mężczyzna miał niemal 4 promile alkoholu w wydychanym powietrzu. Po dopełnieniu wszystkich formalności, pan Grzegorz został przyjęty na oddział, gdzie następnego dnia przed godziną 7.00 znaleziono go martwego.
HFPC prosi prokuraturę o ustosunkowanie się do niniejszej sprawy
W związku z zaistniałą sytuacją, Helsińska Fundacja Praw Człowieka wystąpiła z interwencją do Prokuratury Rejonowej Lublin-Północ w Lublinie. W piśmie zwróciliśmy się z prośbą o udzielenie informacji na temat toczącego się postępowania. W wystąpieniu Fundacja powołała się na gwarancje wynikające z art. 2 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, stanowiącym o prawie do życia.
W piśmie HFPC podkreślono, że pozbawienie wolności przez funkcjonariuszy państwowych zawsze oznacza przejęcie przez nich odpowiedzialności za życie i integralność fizyczną danej osoby. Należy przy tym podkreślić, że do przejęcia tej odpowiedzialności dochodzi już na etapie zatrzymania. Odpowiedzialność ta rozciąga się również na zaniedbania prowadzące do zgonu, a wynikające np. z nieudzielenia lub udzielenia niewłaściwej opieki medycznej.
„Postępowanie musi być prowadzone w sposób efektywny, pozwalający na ustalenie przebiegu wypadków i osób odpowiedzialnych za ewentualne bezprawne działania. W przypadku nagłej utraty życia to na władzach publicznych spoczywa ciężar przedstawienia przekonującego i satysfakcjonującego wyjaśnienia sytuacji” – mówi Julia Gerlich, prawniczka HFPC
HFPC w opinii podkreśliła, że art.2 EKPC zobowiązuje państwo nie tylko do powstrzymania się przed umyślnym i bezprawnym pozbawieniem życia, ale także do podjęcia niezbędnych kroków w celu ochrony jednostek. Wskazano również, że w aspekcie proceduralnym art. 2 Konwencji zobowiązuje państwo do dokładnego zbadania okoliczności sprawy.
Do pobrania:
Zobacz powiązane:
- https://archiwum.hfhr.pl/smierc-osadzonej-w-areszcie-sledczym-hfpc-interweniuje-w-sprawie-agnieszki-pysz/
- https://archiwum.hfhr.pl/interwencja-hfpc-w-sprawie-smierci-dwoch-mezczyzn-w-zakladzie-karnym/
- http://www.hfhrpol.waw.pl/interwencja/interwencje/hfpc-interweniuje-w-spawie-samobojstwa-w-areszcie-sledczym.html
- https://archiwum.hfhr.pl/hfpc-pyta-prokurature-o-okolicznosci-smierci-brunona-kwietnia/
- https://archiwum.hfhr.pl/hfpc-interweniuje-ws-smierci-dawida-kosteckiego/


16.08.2019