
UE: Niegodziwe traktowanie i wyzysk nieregularnych migrantów zatrudnionych w gospodarstwach domowych
Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) przedstawiła dnia 5 lipca 2011 sprawozdanie w sprawie praw podstawowych nieregularnych migrantów zatrudnionych w gospodarstwach domowych w UE. Większość migrantów będących pracownikami gospodarstw domowych to kobiety. W sprawozdaniu przedstawiono, w jaki sposób status nieregularnego migranta w połączeniu z bardziej ogólnymi problemami w uregulowaniu pracy domowej powoduje, że grupa ta jest bardzo podatna na wyzysk, obejmujące również przypadki przemocy fizycznej.Typowe formy wyzysku obejmują: niskie płace, często nadmierną liczbę godzin pracy oraz zazwyczaj brak możliwości otrzymania odszkodowania za wypadki przy pracy.Sprawozdanie sporządzono na podstawie wywiadów pogłębionych z pracownikami domowymi, organizacjami społeczeństwa obywatelskiego oraz związkami zawodowymi ze wszystkich państw członkowskich UE, koncentrując się na korzystaniu przez nich z praw podstawowych w pięciu obszarach, takich jak: warunki pracy, zwolnienie, wolność zrzeszania się, mechanizmy dochodzenia roszczeń oraz życie rodzinne.
Podstawowe ustalenia raportu to:
– praca domowa wykonywana przez pracowników zazwyczaj nie podlega regulacjom za sprawą norm prawnych czy mechanizmów egzekwowania 2 prawa (takich jak inspekcje pracy) w takim stopniu, jak inne formy zatrudnienia.- Pracę domową zazwyczaj wykonują kobiety
– często migrantki o nieregularnym statusie – podatne na różne rodzaje dyskryminacji z uwagi na przemoc ze względu na płeć, w tym na przemoc seksualną oraz dyskryminację rasową.
– zazwyczaj spędzają w pracy wiele godzin i są nisko wynagradzane. Często nie mogą korzystać z czasu odpoczynku, płatnych urlopów i płatnych zwolnień chorobowych, nawet jeżeli takowe przewidziano w ustawodawstwie
– zgłoszono wiele zawodowych chorób fizycznych i psychicznych, które zaostrzyły się u nieregularnych migrantów wskutek sytuacji, w jakiej się znaleźli. Stwierdzono, że przed korzystaniem z pomocy medycznej czy z dni wolnych na wyzdrowienie powstrzymuje takich pracowników groźba zwolnienia lub strach przed nim, brak dostępu do opieki zdrowotnej w zasięgu ich możliwości finansowych oraz brak płatnego zwolnienia chorobowego
– nawet w przypadku urazów odniesionych wskutek wypadku przy pracy. Sytuacja taka często prowadzi do przewlekłych chorób lub trwałego inwalidztwa
– niegodziwie traktowane lub wyzyskiwane osoby usiłujące uzyskać dostęp do wymiaru sprawiedliwości napotykają wiele przeszkód. Przede wszystkim powstrzymuje je strach przed zawiadomieniem przez organy sektora publicznego urzędu imigracyjnego, który może nakazać deportację. Z uwagi na fakt, że zatrudnienie takich osób często nie jest sformalizowane pisemną umową, borykają się one również z trudnościami w zgromadzeniu dowodów, które potwierdzałyby stosunek pracy. Mogą mieć również problemy z udowodnieniem rzekomego nadużycia, przykładowo przez powołanie świadka, ponieważ pracują w warunkach domowych.
W sprawozdaniu proponuje się kilka rozwiązań, w tym:
– wprowadzenie dla wszystkich domowych pracowników wyraźnych standardów, które: będą nakładały ograniczenia na płatności w naturze; zapewnią, aby minimalne wynagrodzenie za pracę dotyczyło również pracowników domowych, jeżeli jest ono przewidziane w prawie krajowym; zagwarantują czas odpoczynku i zwolnienie chorobowe; oraz zapewnią bezpieczne i zdrowe warunki pracy, przewidziane w konwencji MOP przyjętej w czerwcu 2011 r.
– rozszerzenie nadzoru ze strony urzędów inspekcji pracy na sektor pracy domowej.
– wprowadzenie ukierunkowanych programów migracyjnych, uwzględniających zapotrzebowanie na pracę domową, którego nie można zaspokoić przy pomocy dostępnej siły roboczej. Zapewni to takim pracownikom status regularnego migranta i tym samym lepszą ochronę.
– ułatwienie dostępu do wymiaru sprawiedliwości za sprawą większego wsparcia związków zawodowych i organizacji pozarządowych, które odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu pomocy prawnej ofiarom niegodziwego traktowania lub wyzysku.

06.07.2011