Uzasadnienie SN w sprawie Adama Mamilova

Jest  już dostępne pisemne uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z 20 kwietnia 2011 r. w sprawie wniosku ekstradycyjnego dotyczącego Czeczena Adama Mamilova. Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej Prokuratora Generalnego, postanowił uchylić zaskarżone postanowienie Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej o niedopuszczalności ekstradycji Adama Mamilova do Rosji i przekazał sprawę temu sądowi do ponownego rozpoznania. Sąd Najwyższy wskazał w uzasadnieniu, że w każdej rozprawie ekstradycyjnej trzeba wziąć pod uwagę informacje o praktyce funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości państwa wzywającego oraz dane wskazujące, że w sytuacji wydania konkretnej osoby ściganej powszechnie respektowane standardy praw człowieka mogą nie być odpowiednio przestrzegane.

W kwietniu Helsińska Fundacja Praw Człowieka skierowała do Prokuratora Generalnego wystąpienie, w którym zwracała uwagę na szerokie stosowanie tortur i poważne naruszenia praw człowieka w Czeczenii oraz związane z tym liczne wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu.

Zdaniem SN, nawet jeśli organizacje ochrony praw człowieka alarmują o nieprzestrzeganiu praw człowieka w danym kraju, to ich raporty nie mogą stanowić dla sądu jedynej podstawy przy orzekaniu. Sąd w takich sprawach musi zebrać informacje zarówno płynące z takich dokumentów, jak i informacje co do konkretnego przypadku. Co do tego ostatniego – samo zeznanie osoby ściganej o ewentualnym naruszeniu praw człowieka przez organy państwa wzywającego nie może być uznane za wystarczające źródło informacji.