Wyrok w sprawie wstąpienia w stosunek najmu po zmarłym partnerze homoseksualnym

Sąd Rejonowy w Warszawie oddalił powództwo dotyczące wstąpienia w stosunek najmu po zmarłym partnerze homoseksualnym.

Sąd uznał, że podstawą powództwa X. jest przepis art. 691 kodeksu cywilnego, który przewiduje możliwość wstąpienia w stosunek najmu po śmierci dotychczasowego najemcy przez osobę pozostającą ze zmarłym w „faktycznym wspólnym pożyciu” .  Sąd przyznał, że rozstrzygnięcie tej sprawy wymagało dokonania przez Sąd analizy, co kryje się pod pojęciem  „faktyczne wspólne pożycie”. Zdaniem Sądu, pod pojęciem tym na pewno należy rozumieć konkubinat heteroseksualny pomiędzy kobietą a mężczyzną.

Zdaniem sądu z analizy orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że “wspólne pożycie” jest interpretowane jako „pożycie takie jak małżeńskie”, a zatem jednoznacznie wyklucza związki jednopłciowe. Sąd zaznaczył, że brak jest orzecznictwa Sądu Najwyższego, które wskazywałoby na konieczność traktowania związków homoseksualnych jako „faktycznego trwałego pożycia”, o którym stanowi art. 691 kodeksu cywilnego. Według sądu analiza orzecznictwa SN pozwala na stwierdzenie, że intencją ustawodawcy przy konstruowaniu tego przepisu była chęć wyraźnego ograniczenia kręgu osób, którym przysługuje prawo wstąpienia w stosunek najmu po śmierci dotychczasowego najemcy.

Sąd nie odniósł się Sąd do orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Kozak przeciwko Polsce, mimo że zarówno HFPC (która w marcu tego roku wstąpiła do tego postępowania) jak i pełnomocniczka powoda wskazywali, że orzeczenie to ma kluczowe znaczenie dla sprawy.

W sprawie orzekał SSR Maciej Ługiewicz.