Decyzje o zobowiązaniu cudzoziemców do powrotu powinny zostać unieważnione

HFPC zaapelowała do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców o stwierdzenie nieważności decyzji zobowiązujących cudzoziemców do powrotu kraju pochodzenia.
Chodzi o cudzoziemców, wobec których zaszły przesłanki do przekazania ich do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na podstawie rozporządzenie Dublin III.

Ponadto Helsińska Fundacja Praw Człowieka zwróciła się do Komendanta Głównego Straży Granicznej o zwolnienie ze strzeżonych ośrodków cudzoziemców, którzy przebywają tam w celu zabezpieczenia wykonania tych decyzji o zobowiązaniu do powrotu. Dotyczy to m.in. obywateli Syrii, Iraku i innych państw, którzy dostali się do Polski przez Węgry, gdzie złożyli wnioski o udzielenie im ochrony międzynarodowej.

„Niepokój HFPC powoduje również fakt, iż cudzoziemcy byli umieszczani w strzeżonych ośrodkach celem zabezpieczenia decyzji o zobowiązaniu do powrotu. Zatem także ich detencja była bezpodstawna” – powiedziała Małgorzata Jaźwińska, prawniczka HFPC.

W sytuacji, gdy cudzoziemiec przebywa w Polsce bez zezwolenia, a równocześnie mają do niego zastosowanie przepisy rozporządzenia Dublin III, wówczas powinna zostać wydana decyzja o przekazaniu cudzoziemca do innego państwa członkowskiego. Nie ma wówczas możliwości wydania decyzji o zobowiązaniu do powrotu do jego państwa pochodzenia oraz o zakazie wjazdu na obszar Schengen.

„Natomiast możliwość wydania decyzji o przekazaniu cudzoziemca do innego państwa członkowskiego w oparciu o rozporządzenie Dublin III pojawiła się w polskim prawie dopiero 13 listopada 2015 r., wraz z nowelizacją ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony” – mówi Jacek Białas, prawnik HFPC. „A zatem decyzje o zobowiązaniu cudzoziemców do powrotu zostały w takiej sytuacji wydane bez podstawy prawnej” – dodaje Jacek Białas, prawnik HFPC.

Wystąpienie do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców znajduje się tutaj.

Wystąpienie do Komendanta Głównego Straży Granicznej znajduje się tutaj: