Europa pozostaje poza zasięgiem dla szukających bezpieczeństwa uchodźców

Opublikowany raport ECRE, organizacji zrzeszającej organizacje pozarządowe działające na rzecz uchodźców, wskazuje na utrzymujące się luki między założeniami a rzeczywistością Wspólnego Europejskiego Systemu Azylowego. Raport analizuje sytuację uchodźców w 15 państwach członkowskich Unii Europejskiej. Informacje o Polsce zebrali prawnicy HFPC.

Cudzoziemcy poszukujący ochrony międzynarodowej wciąż mają problemy z dotarciem do terytoriów państw Unii Europejskiej, a gdy im się to uda, zostają zatrzymani i umieszczeni w ośrodkach zamkniętych lub są zmuszeni żyć na ulicy. Pomimo podejmowanych akcji ratunkowych, na morzach wciąż giną cudzoziemcy, uciekający przed wojną i prześladowaniami. Pierwszy wniosek płynący z raportu dotyczy właśnie konieczności stworzenia przez UE bezpiecznych i legalnych sposobów dotarcia do Europy dla osób potrzebujących ochrony.

„W Polsce wciąż obserwujemy problemy z przekroczeniem granicy cudzoziemców chcących ubiegać się o ochronę międzynarodową. Ostatnio interweniowaliśmy w sprawie Syryjczyków” – mówi Karolina Rusiłowicz, prawniczka HFPC. „Warto podkreślić, że wnioski obywateli tego państwa są rozpatrywane przez Polskę pozytywnie. Oznacza to, że gdy umożliwi im się wjazd do Polski, ostatecznie właściwe organy obejmują te osoby należytą ochroną.” W raporcie wskazuje się, że polityka “niewpuszczania” wspiera jedynie przemytników w organizowaniu przedsięwzięć bezpośrednio zagrażających życiu przewożonych osób.

Cudzoziemcy, którzy ostatecznie pokonali tę trudną drogę, wciąż są umieszczani w ośrodkach zamkniętych. Na Węgrzech problemem jest częste użycie detencji, na Cyprze – warunki, w jakich są przetrzymywani cudzoziemcy. W Polsce od 1 maja 2014 r. uległ przedłużeniu maksymalny okres detencji cudzoziemca. „Wydłużenie całkowitego okresu, na jaki cudzoziemiec może być umieszczony w ośrodku strzeżonym, niepokoi nas szczególnie w obliczu utrzymującej się detencji rodzin z dziećmi” – podkreśla Karolina Rusiłowicz.

Prawie we wszystkich objętych badaniem państwach brakuje efektywnego mechanizmu identyfikacji grup wrażliwych wśród cudzoziemców ubiegających się o ochronę, takich jak ofiary tortur czy dzieci bez opieki. Te osoby wymagają specjalnego wsparcia z zakresie warunków przyjmowania, m.in. nie powinny podlegać detencji. Polskie organizacje pozarządowe w Polsce od lat postulują wprowadzenie środków pozwalających na szybką identyfikację tych osób, aby nie doprowadzić do umieszczenia ich w ośrodkach zamkniętych.

Raport dostępny jest tutaj.