Kolejna interwencja dotycząca stosowania tymczasowego aresztowania w stosunku do pseudokibiców po zamieszkach na dworcu w Świdniku

Helsińska Fundacja Praw Człowieka przedstawiła Prokuratorowi Rejonowemu w Świdniku – Sylwestrowi Woźniakowi „opinię przyjaciela sądu” (amicus curiae)  w sprawie zasadności stosowania tymczasowego aresztowania w stosunku do K.T., M.S., A.K. oraz P.P.

Mając na uwadze, iż w świetle przedstawionych przez nas standardów tymczasowe aresztowanie w powyższych wypadkach wydaje się oczywiście bezzasadne, zwróciliśmy się do prokuratora S. Woźniaka z uprzejmą prośbą o “rozważenie uchylenia tego najsurowszego środka zapobiegawczego”.

Przypomnijmy, że 3 kwietnia 2011 r. po meczu Klubu Avia Świdnik i Motor Lublin policja przystąpiła do zatrzymań pseudokibiców, którzy w rażący sposób naruszali porządek prawny na dworcu w Świdniku, rzucając w policjantów kamieniami i butelkami. Czyn ten został zakwalifikowany jako czynna napaść na funkcjonariuszy policji (art. 223 k.k.).

Jednak zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w postaci zeznań świadków i nagrań video, nie dawał podstaw do uznania, iż K.T., M.S., A.K. oraz P.P. swoim zachowaniem wyczerpali znamiona przestępstwa z art. 233 k.k. Dowody wskazywały, że podejrzani znajdowali się jedynie w grupie osób rzucających w policjantów kamieniami, wymachiwali rękoma i wznosili okrzyki, pozostając biernymi obserwatorami zdarzeń. Sąd Rejonowy nie uznał zasadności stosowania wobec nich środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, Sąd Okręgowy doszedł natomiast do odmiennych wniosków.

Fundacja wyraziła przekonanie, iż znajdowanie się w grupie osób rzucających kamieniami i wznoszącymi okrzyki nie stanowi czynnej napaści na funkcjonariuszy policji. Powoływanie się przez Sąd Okręgowy na duże prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa nie znajduje żadnego uzasadnienia w stanie faktycznym. Przesłanka surowej kary grożącej K.T., M.S., A.K. oraz P.P. również pozbawiona jest podstaw, gdyż – zgodnie ze statystykami prawomocnie skazanych osób dorosłych w latach 2002-2008 prowadzonych przez Ministerstwo Sprawiedliwości – w 2008 r. zaledwie 16,7% ogółu osób skazanych z art. 223 k.k. otrzymało karę bezwzględnego pozbawienia wolności, przy czym kara powyżej dwóch lat pozbawienia wolności została wymierzona zaledwie 9 osobom, stanowiącym 1,8% skazanych z tego artykułu. Przeważającą większość skazanych w 2008 r. – 59,3% otrzymała karę pozbawienia wolności od roku do lat dwóch.

Przypomnijmy również, że – po wcześniejszej opinii HFPC dotyczącej podejrzanych w tej samej sprawie M.K. i J.G. – Sąd uchylił stosowanie wobec nich tymczasowego aresztowania, korzystając zarazem z tzw. wolnościowych środków zapobiegawczych.

Więcej informacji dostępnych jest na stronie Programu Interwencji Prawnej.