< Omówienie orzeczeń ETPCz

Orzeczenie w sprawie Konstantin Markin przeciwko Rosji

Sprawa dotyczy dyskryminacji żołnierza zawodowego z powodu odmowy przyznania mu urlopu wychowawczego.

Konstantin Markin – żołnierz zawodowy – rozwiódł się z żoną. W wrześniu 2005r. urodziło się jego trzecie dziecko.  Kilka dni później umówił się z byłą już żoną, że troje ich  dzieci pozostanie z nim, a ona będzie płacić alimenty. Zwrócił się potem do dowódcy jednostki o zgodę na trzyletni urlop wychowawczy. Wniosek został oddalony, bo tak długi urlop wychowawczy mógł być przyznany wyłącznie kobietom. Na początku otrzymał trzy miesiące urlopu, ale kilka tygodni później – w listopadzie 2005r. – został z powrotem wezwany do służby.

Markin zakwestionował ten rozkaz, ale sądy wojskowe uznały, że nie miał racji. Równocześnie wniósł sprawę przeciwko jednostce wojskowej domagając się trzyletniego urlopu wychowawczego. W marcu i kwietniu 2006r. sądy wojskowe oddaliły pozew z braku podstawy prawnej. W październiku dowódca jednostki udzielił mu urlopu wychowawczego do września 2008r., a więc do ukończenia przez najmłodszego syna trzech lat. Otrzymał też równowartość 5900 euro pomocy finansowej ze względu na trudną sytuację rodzinną i brak innych źródeł dochodu. Sąd wojskowy w grudniu 2006r. wydał orzeczenie, w którym skrytykował jednostkę za to, że pomagając Markinowi zlekceważyła wcześniejsze wyroki.

W sierpniu 2008r. Markin wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego zarzucając, że przepisy ustawy o służbie wojskowej dotyczące trzyletniego urlopu wychowawczego są niezgodne z zasadą równości.  Trybunał Konstytucyjny oddalił skargę stwierdzając, że przez podjęcie służby w wojsku mężczyzna będący żołnierzem zaakceptował pewne ograniczenia jego praw cywilnych, jako warunek skutecznej służby zawodowej w obronie kraju.

W skardze do Trybunału Markin zarzucił, że odmowa przyznania mu urlopu wychowawczego oznaczała dyskryminację ze względu na płeć (art.14 w połączeniu z art.8 Konwencji). Izba (Sekcja I) 7 października 2010r. orzekła głosami sześć do jednego, że rzeczywiście doszło do dyskryminacji.  Sprawa została przyjęta do rozpatrzenia przez Wielką Izbę na wniosek rządu.