< Omówienie orzeczeń ETPCz

Orzeczenie w sprawie Othman przeciwko Wielkiej Brytanii.

Jordańczyk Omar Othman (Abu Qatada) przebywający w więzieniu Long Lartin w Anglii jest podejrzany o związki z al – Kaidą. Przybył we wrześniu 1993 r. do Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymał azyl w szczególności dlatego, że w latach 1988 i 1990 był w Jordanii aresztowany i torturowany.

W 1994 r. uzyskał status uchodźcy i zgodę na pozostanie tam do czerwca 1998 r. W okresie rozpatrywania wniosku o zgodę na pobyt na czas nieokreślony, w październiku 2002 r., został aresztowany na podstawie ustawodawstwa antyterrorystycznego.

W marcu 2005 r. zwolniono go za kaucją i oddano pod dozór policyjny. W okresie rozpatrywania odwołania od postanowienia o dozorze otrzymał zawiadomienie o zamiarze deportowania go do Jordanii. Othman twierdził, że w razie deportacji będzie ponownie sądzony i narażony na tortury, długotrwały pobyt w areszcie i bardzo nierzetelny proces na podstawie obciążających go dowodów, wymuszonych od współoskarżonych torturami.

Specjalna Komisji Odwoławcza ds. Imigracji (SIAC) oddaliła odwołanie twierdząc w szczególności, że Othmanowi ochronę przed torturami i złym traktowaniem daje porozumienie zawarte między Wielką Brytanią i Jordanią (zwane dalej „Porozumieniem”) zawierające szczegółową listę zapewnień władz jordańskich. Othman odwołał się od tego postanowienia.

W lutym 2009 r. Izba Lordów częściowo opowiedziała się za wnioskami SIAC. Stwierdziła, że zapewnienia dyplomatyczne uchroniłyby Othmana przed torturami, a ryzyko sięgnięcia po tortury w postępowaniu karnym w Jordanii nie oznaczało, że skarżącemu w sposób  jaskrawy odmówiono by wymiaru sprawiedliwości.

W skardze do Trybunału Othman zarzucił w szczególności, że w razie deportacji do Jordanii znalazłby się w sytuacji realnego ryzyka złego traktowania oraz jaskrawej odmowy wymiaru sprawiedliwości (art. 3, 5, 6 i 13 Konwencji).