Raport z monitoringu protestów wyborczych
Akt wyborczy jako podstawa demokracji powinien być poddany kontroli niezależnego organu. Kontrola ta powinna obejmować zarówno tryb i sposób organizacji wyborów, jak również proces ustalania ich wyników. Przyjmuje się, że „możliwość kwestionowania wyników wyborów nie jest skutkiem słabego systemu politycznego, lecz dowodem jego siły, witalności i otwartości” (Rekomendacje OBWE).
Wybory samorządowe w 2018 r. jak również wybory do Parlamentu Europejskiego w maju 2019 r. odbywały się w szczególnej atmosferze. Ich organizacja była poprzedzona nowelizacją Kodeksu wyborczego z początku 2018 r., która zmieniła m.in. tryb organizacji wyborów. Po drugie, protesty wyborcze były rozpatrywane przez sądy powszechne i Sąd Najwyższy, w których w 2017 i 2018 r. wprowadzono szereg zmian zarówno dotyczących organizacji pracy, struktury (w przypadku Sądu Najwyższego) jak i powoływania nowego kierownictwa, czy samych sędziów, co w efekcie doprowadziło do rozszerzenia politycznego wpływu na działalność sądów.
Z tych względów Helsińska Fundacja Praw Człowieka zdecydowała się na przeprowadzenie pilotażowego projektu dotyczącego monitoringu postępowania z zakresu protestów wyborczych. Projekt Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka stanowi uzupełnienie inicjatyw innych organizacji pozarządowych, które monitorowały przebieg i rzetelność wyborów samorządowych w 2018 r. (m.in. raporty Fundacji Batorego i Fundacji Odpowiedzialna Polityka ). Wyniki monitoringu (zarówno organizacji samych wyborów, jak i postępowań tuż po nich) dają kompleksowy obraz organizacji ostatnich wyborów.
Raport przeczytasz tutaj.
31.01.2020